Uykuluyum ama içimden yazmak geliyor. Bunun şu anki halimle ilgisi yok.
Yazmanın halle bağlantısı yok.
Bu bir duygu yoğunluğu, anlık bir heves,boğazda düğümlenen bir cümle...
Yazmak duyguların en saf en temiz halinin beden bulması. Sebep yok. Hiç bir zamanda olmadı.
Ama illaki olmalı derseniz dünyaya bakın orada yeterince neden bulacaksınız.
Son zamanlarda bir şeyler yapmalıyım.
Dünyaya benimde bir zamanlar var olduğumu gösterecek şeyler.Ama yok neyi düşündüysem erteleniyor. Yada bu bende bir alışkanlık.
Bir şey mi istiyorsun bahane bul, ertele, engel oluştur zihninle.hiç bir şey yoksa bile yapamayacağına inan.
AH ben ve benim sonu gelmez hayallerimi kıran cesaretsizliğim, korkaklığım.
Kimse bilmez. Kimse bilmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder